Bukszpan

Wiecznie zielony, wiecznie modny. Krzew ten jest bardzo wytrzymały na różne niesprzyjające warunki atmosferyczne, a ponadto dobrze znosi cięcie i formowanie.

Trochę historii.......
Mało który krzew może poszczycić się tak długą i bogatą tradycją uprawy. Żywopłoty z tej wiecznie zielonej rośliny zdobiły już ogrody rzymskich patrycjuszy, później na przestrzeni stuleci, były elementem ogrodów przyklasztornych. Zapewne nie byłoby to możliwe, gdyby nie niespotykana żywotność tej rośliny.

Bukszpan wyróżnia się dużymi zdolnościami regeneracyjnymi. Może być przycinany bez szkody dla ogólnego zdrowia kilka razy w roku. Umiejętnie wykonane cięcie ma wiele zalet. Nadaje krzewom ładną, pełną formę i zapewnia stałą kontrolę nad ich kształtami. Większość gatunków bukszpanu rośnie bardzo wolno. Każdy błąd w formowaniu krzewu jest trudny do naprawienia, dlatego cięcia należy wykonywać ostrożnie i fachowo. Ostatnie formowanie wykonujemy najpóźniej w sierpniu - w przeciwnym razie młode odrosty nie zdrewnieją przed zimą i łatwo przemarzną. Za strzyżenie bukszpanu najlepiej zabrać się w pochmurny dzień.

Bukszpan występuje w bardzo wielu gatunkach, jednak najpopularniejszy w uprawie jest bukszpan wieczniezielony (zwyczajny) 'Buxus sempervirens'. Ma wiele odmian różniących się pokrojem, kolorem, wysokością i przeznaczeniem. 'Blauer Heinz' jest idealna na niskie żywopłoty obdwódkowe, 'Graham Blandy' i 'Pyramidalis' - ciekawe odmiany kolumnowe, 'Rotundifolia' i 'Suffruticosa' doskonałe na strzyżone żywopłoty.

Modne są jednak nie tylko żywopłoty, ale też figury. Jest ich cała plejada, od prostych kul, przez stożki, ślimaki, po motywy zwierzęce.

Bukszpan rośnie dobrze w każdym luźnym, przepuszczalnym podłożu. Ważne aby utrzymywało stałą wilgotność, bo krzewy nie mogą wysychać. Latem podlewamy rośliny wczesnym rankiem lub późnym wieczorem, nigdy w upalne popołudnie. Zawsze też lepiej podlać raz, a porządnie niż kilka razy, ale słabo. Warto zaznaczyć że bukszpan nie lubi zimnej wody. Do podlewania najlepsza jest letnia odstana deszczówka. Do optymalnego wzrostu krzewom potrzebne jest umiarkowane dokarmianie, najlepiej wieloskładnikowym nawozem o przedłużonym działaniu. Pierwszy raz zasilamy w kwietniu, rozprowadzając nawóz w obrębie bryły korzeniowej i lekko zagrabiając go z ziemią, a drugi raz pod koniec czerwca. Bukszpan wymaga podlewania także zimą, oczywiście gdy za oknem panuje dodatnia temperatura.

Sadząc krzewy doniczkowe lub balotowane, trzeba wykopać dołek na głębokość równą wysokości bryły korzeniowej, czyli szyjka korzeniowa powinna znaleźć się na poziomie gruntu. Baloty jutowe można sadzić z rośliną, te z tworzyw sztucznych trzeba usunąć. Pod żywopłot z bukszpanu najlepiej wykopać rowek. Dno rowka spulchniamy i użyźniamy ziemią kompostową. Na niski żywopłot obwódkowy będziemy potrzebować 6-8 sadzonek.

Sporządzamy sadzonki...

Od połowy maja krzewy bukszpanu można strzyc.To dobra okazja, aby ze ściętych pędów przygotować sadzonki. Do dalszej uprawy wybieramy pędy długości 8-10 cm, oczyszczamy w dolnej części z liści i sadzimy do doniczki lub bezpośrednio do gruntu na półcieniste stanowisko. Jeżeli podłoże jest ciężkie, rozrabiamy je z piaskiem. Rośliny podlewamy. Następnej wiosny bukszpany rozsadzamy na docelowe stanowiska. Jeżeli planujemy żywopłot, na 1metr bieżący sadzimy 6-8 roślinek. Sadzonki można pozyskiwać także jesienią. W tym celi zrywamy je ze starszych pędów. W tym przypadku również usuwamy dolne liście, sadzonkę sadzimy ukośnie do luźnego podłoża, dociskamy.